Zondag 19 Juni 2016

Vandaag niet zo heel veel te vertellen, we hebben vandaag heerlijk genoten van Highway 1, vanmorgen begonnen in Monterey met de Sunset Boulevard deze gaat over in de 17 Mile drive. Voor de 17 Mile drive moet je $10 dollar betalen, maar het is het zeker meer dan waard. We stoppen bijna bij ieder punt, als we zien dat bij punt 10 4 touringcars staan stoppen wij bij Punt 9 hier zetten we ons een bakkie koffie en genieten van het uitzicht. Hierna gaan we dan naar Nr 10 Birdrock, schitterend al die vogels boven op een bepaalde rots. De zee honden liggen er gewoon her en der tussen, we zoeken naar otters maar kunnen deze nog niet vinden. Na een tijdje genoten te hebben rijden we door, bij nr 14 Cypress Point lookout parkeren we de camper weer even. Het gaat hier eigenlijk om de cypress bomen, maar wij hadden meer oog voor de enkele zeehond die er lag en later duurde even voordat we het goed zagen maar er lagen dus Otters te dobberen. Ze lagen een einde weg, en eerst leken het gewoon rotsen want ze waren moeilijk te zien tussen het ziewier. Later met de verrekijker hebben we ze een tijdje zitten bewonderen blijven grappige beesten liggend op hun rug en maar poedelen. We maken ook nog even iets verder op een foto van Lone Cypress een boom die daar alleen op een rots staan en al meer dan 250 jaar de meest zware stormen overleeft. Inmiddels is het 11:00 uur als we 17 Mile drive weer verlaten al met al hebben we er 1,5 uur over gedaan.

We komen langs Point Lobos Reserve, maar hier staan al heel ver van te voren autos aan de kant van de weg geparkeerd. Als ik de afslag wil nemen is deze afgezet gewoon omdat het te druk is, de ingang voorbij staan ook de auto’s rijen dik geparkeerd. Dat we een eindje moeten lopen hadden we niet erg gevonden maar om nou met man en macht in een park te lopen dat zagen wij dus echt niet zitten. Dus we rijden door, je kunt goed merken dat de Amerikanen ook graag hun vrije tijd aan de kust besteden. Iets verderop bij een uitzichtpunt hoor je er meerdere mensen over praten, dat het vandaag wel extra druk is maar dat het eigenlijk het hele jaar door in de weekenden gewoon te druk is.

Dan rijden we maar door, uiteraard bij Julia Pfeiffer burns SP hetzelfde verhaal, maar hier wel een klein plekje kunnen vinden om een mooie foto te maken van de waterval. Het valt ons op dat ze hier in het zuiden overal gewoon autos aan de kant van de weg parkeren zelfs al staan er tig bordjes No Parking, zijn we van het Noord Westen niet gewend. Maar helaas lukt dat niet bij de Brixby creek bridge is er geen plekkie te vinden dan maar doorrijden naar het eerst volgende uitzichtpunt en de foto maar helemaal inzoomen. Gelukkig hebben we bij Piedras Blancas meer geluk wel druk maar hele grote parkeerplaats en ik denk dat de meeste mensen hier niet te lang staan want hoe leuk ze ook zijn die Zeeolifanten ze meuren een uur in de wind. Hierna rijden we de Highway af naar Pismo Beach naar onze camping Pismo Sands Rv resort deze ligt een eindje uit het dorp maar achteraf wel fijn. Want dit weekend was er een oude autos gebeuren in Pismo, dus wel leuke autos gezien maar ook veel drukte en lawaai. Eenmaal op de camping genieten we nog heerlijk een tijdje van de zon, eten doen we binnen want anders moesten we de picknik tafel weer verplaatsen 🙂 want die stond weer in de schaduw.

Camping: Pismo Sand RV resort  2220 Cienaga St, Oceano, CA 93445, Verenigde Staten

Gereden: 295 km.

Route in Maps

Maandag 20 Juni 2016

We dachten even dat het geregend had, maar het waren de sproeiers geweest. Nu lezen we wel dat er in Nederland
op dit moment weer veelste veel regen valt, maar hier zou je het bijna gaan missen 🙂 Na een rustig ochtend ritueeltje gaan we op pad, Miep (lees Tomtom) wil niet echt meewerken vandaag ze wil de hele tijd over Highway 101 en wij willen over highway 1. Nou het eerste stuk van vandaag maakt het allemaal niet zoveel uit, we rijden langs gigantische velden wij denken aardbeien. Het krioelt van de mensen op het land, zou echt alles met de hand geplukt moeten worden? En dan met deze hitte en droogte zien we ook nog broeikasten, nouja van de plastieke koepels maar toch, net of het gewoon al niet warm genoeg is. We gaan weer een paar bulten over, en dan komen we in Solvang een Deens plaatsje in Californie.

Solvang, ook wel bekend als 'Little Denmark' is een klein plaatsje met Deense uitstraling. Het werd in 1911 gesticht door drie Deense immigranten en heeft tegenwoordig veel weg van een Scandinavisch themapark, compleet met windmolens, gaslantaarns, ontbijtkoeken en bier van Carlsberg. Het is een leuke stop wanneer je van Los Angeles naar het noorden rijdt (of omgekeerd) en een kopje koffie wilt drinken met een Deens koekje erbij.

Gewoon even leuk om rond te wandelen maar echt bijzonder is het niet, hier zien we wel weer een Rabobank. Die zie je hier echt op de raarste plekken soms ook in de middle of nowhere. Rond 12:00 uur komen we aan in Santa Barbara, we parkeren de camper en lopen uiteraard even over de pier. 1 uur parkeren met een oversized vehicle kost $4 dollar, dus dat valt wel mee. Hierna zijn Miep en ik het eens en volgen we Highway 1 (ik heb gewonnen 🙂 ) Na een tijdje komen we in de buurt van Malibu, nou wat een gekkenhuis. autos rijen dik langs de kant van de weg geparkeerd en nog geen strand in zicht. Wij hebben bedacht dat sommige toch echt wel bijna een half uur moeten lopen voordat ze op het strand zijn. Ons Fordje heeft nog dorst op deze laatste dag dus moet even geregeld worden, moet je eens proberen met een camper door het verkeer te komen. Links af te slaan dan gelijk weer links te moeten maar mag niet, dus draaien tanken weer draaien en dan weer proberen de weg op te komen. Het is allemaal gelukt maar echt vrienden heb ik hier niet gemaakt in Malibu, we hebben wel de huisjes op palen gezien en de pier op afstand maar door de drukte wilde we hier met gierende banden weg.

Als wij dan richting Santa Monica rijden, zien we vanuit de verte al de pier. (is ook niet echt te missen met zijn reuzenrad) maar ook hier is het ons veelste druk en tuffen we er rustig aan voorbij. Als wij weer richting Highway 101 rijden staan mensen nog steeds in gigantische files om naar de kust te komen. En dan is het al rond 15:00 uur, dus tegen de tijd dat ze er zijn, zien ze misschien de zonsondergang 🙂 Uiteraard hoe dichter we bij LA komen hoe drukker het verkeer en zie laatste foto. We komen langs Cruise Amerika, daarom hebben we onze laatste camping ook uitgezocht in Long Island zodat we morgenvroeg maar een klein stukje hoeven te rijden en hopelijk geen file.

Pff bloedheet is het, we willen buiten eten maar in de zon is het te warm. We proberen de picknick tafel te verzetten maar dat ding is loeizwaar. Onze buurman had ons zien stuntelen, en zo vriendelijk als de Amerikanen zijn kwam hij even helpen dus hebben wij lekker buiten gegeten. Na het eten moeten dan toch echt de koffers weer ingepakt worden, dat is snel gebeurt. Morgenvroeg nog een dweil door de camper, en we kunnen hem inleveren nu nog even zitten en dan ons laatste nachtje in ons Fordje en in de USA. (in ieder geval dit jaar 🙂 )

Camping: Golden Shore Resort 101 Golden Shore, Long Beach, CA 90802,Verenigde Staten

Gereden: 345 km.

Route in Maps

Dinsdag 22 Juni 2016

Helaas onze laatste morgen is aangekomen, we gooien de koffers onderin en dweilen de camper uit. Toilet is schoongespoeld en en de vuilwatertank is leeg. We hadden de camper met een kwart tank gekregen en dat zit er nu ook nog in dus tanken doen we niet meer. Propane is wel niet vol maar daar betalen we de fine dan wel voor, heb daar geen zin meer in. En we gaan op pad, vanaf Long Island is het minder dan een half uurtje naar Cruise America dus dat is wel lekker op zo’n laatste morgen.

Rond 8:30 uur staan we dan ook weer op het terrein van CA, al vrij snel kwam er iemand aanlopen hij keek naar de propane, hij keek naar de benzine tank en that was it! En ik mocht hem volgen naar binnen om de papierhandel af te handelen. Hij keek niet naar schade (hadden we ook niet) hij keek niet of de schuiven en de dop van de vuile tanks open stonden. Dit hebben we nog nooit mee gemaakt, maar een hele fijne snelle manier van inleveren daar houden wij wel van. De taxi stond ook al klaar en we rijden in stijl naar LAX, ook daar kunnen we wel aan wennen.

We waren erg vroeg op de luchthaven, we konden de koffers nog niet eens kwijt dan nog maar even roken, rond 10 uur konden we de koffers inchecken. Toen we de rijen boven ons zagen bleek dat security te zijn nou lekker vooruitzicht dus eerst nog maar weer even naar buiten. Rond 11 uur gaan we dan toch maar door Security we hadden ons op alles voorbereid, maar dit sloeg echt alles. Wij stonden in de goeie rij, laptop hoefde niet uit de tas, telefoon moest in de tas? Riem mocht omblijven schoenen mochten aanblijven duh de US was hier toch zo streng in? K9 kwam nog wel even langs, maar uiteraard bleef hij niet stilstaan. Al met al waren we hier dus binnen een 30 min door security, en wandelen rustig naar de gate. Heerlijke stoeltjes uitgezocht, bakkie koffie gehaald en wat te snacken voor in het vliegtuig. Het Boarden begint om 13:05 uur en gaat lekker snel, precies op tijd (13:45) verlaten we de USA. Op de heenweg was ons die extra beenruimte goed bevallen, dus dan wil je graag ook niet voor minder dus ook de terugweg zaten we weer bij de nooduitgang.

Dan is het toch net even allemaal iets beter uit te houden, het blijft natuurlijk een lange zit maar het is o zo fijn om af en toe die benen gewoon van je af te gooien en op te staan wanneer je wilt. Je niemand langs hoeft te laten gaan en het fijnste van alles dat je voorburen niet ineens een stoel achterover gooien.

Uiteraard hebben we het geluk 🙂 dat we op de polderbaan landen en dan uiteraard ook nog Gate H tuurlijk 🙂 Eenmaal aangekomen bij de kofferband hoefde we dan ook niet lang meer te wachten en stonden we snel buiten. Hier nog een klein kwartiertje wachten op die mooie blauwe shuttle van van der Valk. Vaak lijkt alles lang te duren maar we raakte dus om 9:00 uur de grond en om 10:35 uur reden we weg bij van der Valk en om 12:05 uur ware we Home Sweet Home.