Donderdag 9 Juni 2016

Ondanks dat we geen wekker hebben gezet, toch weer rond 6 uur wakker. Eerst maar eens alle felicitatie aan Gerda lezen. Als we het ochtend ritueel weer gehad hebben gaan we rond 8:30 uur op pad, eerst Capitol Reef in want dat hadden we gisteren overgeslagen. We maken wat foto’s in van het oude district, lopen even naar het riviertje en zien een mooi hertje in de schaduw liggen. Als ik naar het bruggetje loop zien we ook nog wat bewegen in het gras, moet nog opzoeken of het bevers kunnen zijn of Marmotten maar ze hadden wel een hele brede staart. Eenmaal Capitol Reef weer uit slaan we linksaf de senicway 12 op. Motoren worden heel vaak met flitsende borden en teksten gewaarschuwd voor de steep curves, het is echt een senicway met heel veel mooie uitzichten en ook vaak genoeg een overlook. De weg is soms wel een echte billenknijper voor mij, vangrails kennen ze hier echt niet en 1 afgrond gaat nog wel maar soms rij je over een soort richel met links en rechts een afgrond. Meeste stijgingen en dalingen zijn 14% dus lekker kalm aan getuft vandaag, ons krijgen ze niet gek.

Als we de afslag naar Bryce Canyon nemen, stoppen we even bij Rubys inn, wat een commercieel gedoe. We pakken even een paar boodschappen en dan snel weer weg hier. We zijn blij dat we een plekje op North Campground in het park zelf hebben geboekt. Heerlijk rustig in het bos, vogeltje hier eekhoorntje daar (jammer dat nu net even iemand de generator start) maar verder is het hier heerlijk rustig. Na het eten nemen we de shuttle bus naar Inspiration Point, we wilde naar Bryce Point maar daar zijn ze de boel aan het renoveren, dus zeker afgesloten tot eind augustus. Vanaf Inspiration point lopen we langs de Rim naar Sunset Point waar al heel veel mensen zich verzamelen voor zonsondergang, maar wij lopen nog een stukje verder naar Sunrise Point en wachten niet op zonsondergang maar nemen de shuttle terug naar de camper. Genoeg gedaan en gezien vandaag, Gerda heeft het een beetje te pakken van de airco denken we dus we duiken er op tijd in.

Camping: Bryce Canyon North Campground N Camp Ground Rd Bryce, UT 84764, VS Gps: 37.638596, -112.166930

Gereden: 240 km.

Route in Maps

Vrijdag 10 Juni 2016

Vandaag niet zo heel veel te vertellen, na het ontbijt even de uitzichtpunten van Bryce Canyon NP bekeken niet alle 18 wel de meeste. Maar Gerda voelde zich steeds beroerde en draaierige, dus maar weer met een noodvaart van de berg af. In Rubys inn stoppen we even voor propane en benzine daarna parkeer ik de camper maar weer even op de parkeerplaats want Gerda voelt zich echt niet goed. Heeft last dat alles draait en ook black outs, weet niet eens meer dat we hier gister in de winkel zijn geweest. Na een tijdje gezeten te hebben lopen we een klein rondje om te kijken hoe het gaat, eerst lijkt dat goed te gaan maar eenmaal bij de camper gaat het toch minder. Ik zet haar op een stoel in de schaduw en ga binnen even vragen waar de dichtstbij zijnde arts is. Er is een medical care in Panguitch en dat is maar 30 mijl rijden 30 x 1.6 of te wel bijna 50 km het zal maar eens een noodgeval zijn. Gerda gaat ondanks dat het niet mag, maar daar voelt het beter achter op bed liggen, en ik tuf naar Panguitch. Gerda heeft de hele weg geslapen, ze klinkt wel iets alerter en ze zegt dat het beter gaat. Dus besluiten we het bezoekje aan de Medical Care maar over te slaan, want je weet bij voorbaat dat je er de hele dag zult zijn. En naar Zion (springdale) is 130 km dus mocht het nodig zijn zoeken we onderweg iets.

Net voor dat we de afslag nemen naar Zion zie ik nog een family care en stop daar, Gerda heeft weer het hele eind liggen slapen en zegt dat het steeds beter gaat, en komt zelfs stoer voorin zitten. Dit houdt ze vol totdat we op de camping staan, onderweg konden we toch bijna nergens stoppen want poeh wat is het druk in het park. Alle parkeerplaatsen zijn vol, en dus ook voor Canyon overlook kunnen we geen plekje vinden. Dan maar een middagje relaxen is ook niet verkeerd, we hebben hier stroom dus de airco gaat aan en Gerda gaat weer proberen te slapen en ik duik lekker de zon in. Soms moet ik er wel uit, want pff tis echt knetter heet. Na een tijdje komt Gerda weer om de hoek kijken, ze is niet meer draaierig en weet zich gelukkig ook weer meer dingen te herinneren. Als ik vraag zal ik even een eitje bakken, want in in volledige maaltijd hebben we geen zin in zegt ze dat kan ik ook wel. Maar ik neem het zekere voor het onzekere want ik zei dadelijk ligt de schil in de pan, en het ei in de afval 🙂 Het heeft ons gesmaakt en de koffie drinken we buiten maar het is nog steeds onaangenaam benauwd dus daarna duiken we weer lekker de camper in met de airco vol uit. Ook al zegt ze dat het wat beter gaat, ze weet nog niet echt wat ze met de tablet aanmoet. Dus ik zeg ga jij er maar vroeg in, binnen een kwartier lag ze strak en sliep. Ik zit nog een tijdje en als Gerda dan nog een keer wakker word en al heel anders reageert, duik ik er ook lekker in. Hopend dat dan morgen alles weer helemaal in orde is.

Camping: Watchman Campground S.R.,UT-9,Springdale, UT 84767,VS Gps: 37.198428, -112.986332

Gereden: 160 km.

Route in Maps

Zaterdag 11 Juni 2016

Pff wat een warme nacht, we zweten zowat de tent uit, en de ventilator is dan ook de hele nacht aangebleven. Het druppelt buiten al een tijdje maar het koelt nog niet echt af. Druppels lijken op te drogen voor ze echt de grond raken. Gerda is gelukkig weer bij positieve, weet zich bijna niks meer van gisteren te herinneren alleen dat we de tunnel door zijn gegaan. Maar de berggeiten en andere dingen zijn helemaal vreemd voor haar, wat het nou is geweest is ons nog een raadsel het begon met eergisteren knallende hoofdpijn, en daarna keel met hoesten. Dus wij dachten airco, en of het nou medicijnen pijnstillers in combi met gigantische hoogteverschillen of wat dan ook we zullen het wel niet kunnen achterhalen, en dat blijft nog een tijdje onbegrijpelijk.

De lucht blijft er dreigend uitzien, maar we pakken toch onze spullen bij elkaar. Officieel stond Observation Point op de planning maar dit na gister toch maar aan de kant geschoven. We pakken gewoon de shuttle bus en zien wel, we moeten even in de rij staan want het is al behoorlijk druk maar met de derde shuttle kunnen we mee. En besluiten eerst helemaal naar het eindpunt te gaan naar Temple Of Sinawava hier lopen we de riversidewalk aan het eind begint van deze wandeling The Narrows waar mensen door het water de Canyon in gaan. Sommige hebben er extra waterschoenen en stokken voor gehuurd. Nou wij kijken alleen even hoe de meeste door het water stuntelen om maar niet te vallen want er liggen natuurlijk allemaal rotsen. We zoeken de paadjes langs het water op om de route terug te lopen zodat we niet over het zelfde pad hoeven te gaan en de vele mensen tegen te komen die nog onderweg zijn naar de Narrows. We eten een snack bij de opstap van de shuttle bus, hier zijn mooie overkappingen gemaakt en allemaal bankjes om te zitten. Dan springen we weer in de bus en stappen uit bij de volgende stop Big Bend. Hier kunnen we de mensen zien die zo gek genoeg zijn om Angels Landing te doen. Dit is een wandeling waarbij je het laatste eind via kettingen over de richel naar het eindpunt moet. Niks voor iemand met hoogtevrees dus, de bus komt er al weer aan ze rijden hier af en aan. Een stuk beter en sneller dan in de Grand Canyon. We stoppen nu bij Weeping Rock, hier wandelen we even naar toe, gaat wel erg steil omhoog en ook al is het op de foto’s niet goed te zien, het is wel een appart gezicht hoe al dat water door en over de rots komt. Onze volgende stop is Zion Lodge, hier begint de wandeling naar de Emerald Pools wij lopen alleen naar de lower en zoals verwacht stond die bijna droog. We zagen wel het water van de middle pool over de rand komen maar we hadden geen zin om nat te worden. We gaan weer in de bus tot het eindpunt het Visitor Centre hier lopen we even binnen en snuffelen wat rond om daarna de camper weer op te zoeken. Als we eenmaal rond 14:30 uur bij de camper komen word het weer bewolkt. Gerda kruipt even lekker op bed, en ik probeer nog even wat zonnestralen op te vangen. Net als ik denk pff word wel weer erg warm begint het te druppelen. Al snel is het weer droog dus ik blijf zitten daarna begint het toch wel even te regenen en horen we ook gerommel in de verte maar echt doorzetten doet het niet.

We kunnen ook gewoon weer buiten eten, maar helaas had ik net door voor een migraine aanval gekregen dus ondanks dat Gerda zich druk had gemaakt krijg ik het er echt niet in. Had al voor de zekerheid een plastic zak bij me liggen en na 3 happen was het einde verhaal. Gelukkig doen de medicijnen al snel hun werk en drinken we de koffie weer buiten, het begint weer even stevig te waaien dus we kunnen eindelijk weer eens alle ramen opengooien en het waait lekker door. Gerda kijkt een filmpje ik typ dit verhaal en zoek de de foto’s uit. Zodat als we morgen in Las Vegas aankomen alles weer online kunnen zetten. We kijken nog wel even hoe laat we het maken, tot nu toe zitten we nog lekker.

Camping: Watchman Campground S.R.,UT-9,Springdale, UT 84767,VS Gps: 37.198428, -112.986332

Geen route kaart maar wel Maps wat we met de shuttlebus hebben gedaan.

Zondag 12 Juni 2016

Gelukkig niet zon warme nacht gehad, en Gerda voelt zich weer helemaal tiptop. Na het ontbijt, alles weer aan de kant en rond 8:30 uur gaan we op pad. Eerst even langs de dump zodat we al het vuile water kunnen dumpen hoeven we dat vandaag niet mee te sjouwen, water vullen we ook alvast hoeven we dat in Vegas niet te doen. Eenmaal Springdale een eindje uit zien we een Walmart, dan doen we hier maar gelijk de boodschappen hebben we dat gehad. We lopen uiteraard weer uitgebreid te langs alle rijen blijft gewoon een leuke bezigheid. Het is heerlijk rustig bij de kassa, en ook al lag de kar tot de nok toe vol het was $173 dollar is wel wat veel. Als ik de bon na kijk staat er een mini watermeloen voor $35 dollar hmm hier is iets niet goed gegaan ze had er 12 aangeslagen ipv 1 duur meloentje op deze manier 🙂 sorry sorry zegt ze en ik moet even langs customer service. Hier word de boel weer verekend op de credit card en moeten we snel naar de camper want het ijs smelt alweer……….

We nemen Innerstate 15 richting Vegas, geen autobaan zoals we bij ons gewend zijn. De ene bult is nog stijler dan de andere en ook de bochten liegen er niet om. Soms word er flink gewaarschuwd voor cross wind hier tussen de bergen, dus ondanks dat de speedlimiet 120 is rijden wij ongeveer 100 maar die grote joekels van vrachtwagens komen ons voorbij blazen als of we stil staan. Blijft iedere keer weer heel apart, soms bult op jagen ze ons eerst voorbij, dan na een tijdje gaan de alarmlichten aan en kruipen ze rest omhoog. We nemen de afslag naar Valley of Fire, een eentonige weg waar je van denkt waar komt dit uit en is het wel de moeite waard. Nou dat was het zeker, zoveel gekleurde rotsen hadden we nog niet gezien hier waren ze het alle kleuren van geel, groen paars rosé rood om te wandelen was het veelste warm we waren hier rond het middag uur. Oh we hebben onze klok ook weer een uur terug gezet Nevada tijd dus het verschil is weer 9 uur met NL. Na even overal gestopt te zijn, verlaten we het park weer nog 1 laatste stop want daar zit onze vriend de Gierarend weer in de lucht en ook al is het een
verschrikkelijk dier om te zien hij blijft mooi te fotograferen.

We nemen de route langs Lake mead had zelf gedacht iets vaker iets van het meer te zien maar dat viel
een beetje tegen. Wel raar om alles zo dor en droog om je heen te zien en dan ineens zo’n mooi blauw meer. Deze loopt helemaal door naar de Hoover dam. Wij rijden ook door naar de Hoover dam maar wat een poppenkast, uiteraard moeten we stoppen en word de camper na gekeken of we geen explosieven hebben met 3 man liepen ze er omheen en in. Wel grappige kerels beetje ouwehoeren, en echt kijken deden ze niet eens. We moeten de dam helemaal over rijden en dan boven parkeren, of ze nou echt verwachten dat we dat hele eind terug gaan lopen om de rest van de kermis te bekijken hebben ze het mis. Uiteraard het is een gigantisch bouwwerk, en wel bijzonder om er over heen te rijden, maar de rest eromheen is 1 grote commerciële bedoeling en daar zitten wij niet op te wachten dus we gaan naar Las Vegas. Om 16:30 uur arriveren bij weer een Circus, maar nu heet het ook zo we staan op de RV plaatsen van het grote Circus Circus Casino. Gerda gaat even een tijdje liggen, ondertussen zet ik de verslagen en foto’s van de afgelopen dagen online. Daarna gaan we even lekker douchen en dan onderweg naar de strip, we lopen heel even verkeerd ach een paar meter meer of minder maakt ook niet uit. Maar de wind is zo warm, we durven te wedden als je met natte haren buiten gaat staan zijn ze eerder droog dan binnen met een fohn. We sjouwen de hele strip af, tot aan Belagio want we willen de fonteinen zien. Wat een mensen massa, als we buiten komen begint net een show dus we genieten even van de dansende fonteinen. Daarna steken we de straat over want we willen ook nog even kijken bij The Venetian maar eerst even hapje bij de Mac. Soms word je hier verplicht door een casino gestuurd, en dat is iets om echt gek van te worden want de uitgang staat bijna niet aangegeven. En dan al die toeters en bellen van die machines, je bent dan echt weer blij als je buiten staat. The Venetian is echt mooi gemaakt je loopt binnen maar het plafond is zo gemaakt dat het net lijkt of je in Venetië buiten bent. Heel apart om te zien en dan natuurlijk de gondels, de terrasje iets wat je zelf gewoon gezien moet hebbben. Hierna hebben we genoeg gezien en gaan terug naar Circus Circus wat nog een best eind was. Rond 22:30 uur komen we versleten aan bij de camper, snel nog even wat drinken en erin.

Camping:  RV Park at Circus circus 2880 S Las Vegas Blvd,Las Vegas, NV 89109,VS

Gereden: 400 km.

Route in Maps

Maandag 13 Juni 2016

Ondanks dat we vermoeid in bed gingen waren we verdorie toch weer om 5:30 uur wakker, dan maar gelijk in de benen en op tijd weer op pad vandaag aardig wat kilometers voor de boeg. Het voordeel van zo vroeg op pad is dat je om 7:05 uur gewoon heerlijk over de strip kunt tuffen. Bij daglicht ziet het er allemaal minder spectaculair uit, het is ook lekker rustig bij het sign van Welcome in Vegas. Denk niet dat we er alleen stonden hoor, er waren meer vroege vogels 🙂 Hierna gaan we even de tank weer volgooien en gaan we onderweg naar Death Valley, met de campers van Cruise Amerika mag je in Juni op eigen risico door het park. Dus dat risico gaan we nemen 🙂 we zijn lekker vroeg en rond 10:00 uur rijden we de weg op naar Dantes View deze is 13 mile lang en gaat de laatste 4 mile met 14% omhoog met krappe bochten, voertuigen langer dan 25ft zijn dan ook niet toegestaan. Boven is het zelfs nog fris, Gerda zegt dacht dat het hier zo warm zou zijn (maar daar komt ze later wel op terug) we staan op dit punt 1700 meter hoger dan badwater en het kan dan maar zo 20 graden verschillen. Hierna stoppen we bij Zabriskie point, hier is het al een stuk warmer en we moeten een aardig bult beklimmen om van het mooie uitzicht te kunnen genieten. Was wel even zweten, en maar goed dat we een flesje water mee hadden, de wind voelt hier ook alweer gewoon warm. Als er weer een touringcar stopt wandelen wij weer rustig naar beneden, dan komt de afslag naar Badwater daar willen we uiteraard ook even naar toe 17 mile is de afstand er naar toe maar dat hebben we er voor over. Pfff als we uitstappen slaat de warmte gelijk toe, uiteraard even met het bord op de foto, en een stukje wandelen over het zout. Wij lopen niet het hele stuk, veelste warm voor en wij zien er het nut er niet van in. We zetten nog wel het kleine beetje water wat er is op de foto is wel apart zo in deze droge vlakte. Daarna rijden we naar het Visitor Centre hier hangt een Thermometer en valt ons nog een beetje tegen 103F dus nog net geen 40 graden maarja het is ook pas 12:00 uur. We zetten hier even een bakkie koffie, in NL is het vaak te koud of te nat om buiten te roken maar is het gewoon te warm. Bij het verlaten van het park stoppen we nog heel even bij Mosquite Dunes ook weer iets aparts om te zien, gewoon duinen tussen al die rotsen zonder zee. Dan begint de verschrikkelijke klim van 20 mile lang, er staan genoeg waarschuwingsborden dat je beter de airco uit kunt zetten om oververhitting te voorkomen, ons Fordje kruipt met 30 mile per uur rustig maar met veel geklaag omhoog. We gaan hier van -100 feet onder zeespiegel naar +5494 feet boven zeespiegel.

Eenmaal boven denk je het gehad te hebben, maar het is hier echt The Sky is the Limit we blijven klimmen en dalen en nog meer klimmen dan weer een heel recht stuk (hadden we al verteld hoe lang de wegen hier zijn) nou die zijn heel lang en je ziet steed heel in de verte waar je heen moet. We zien een Cayote in de berm in een heel klein stukje schaduw, kan niet stoppen maar iets verder op zit er links 1 in de berm als wij aan de rechterkant stoppen komt het arme dier gelijk de weg oversteken, en kijkt ons bedelend aan. Normaal zou je zon dier dan iets willen voeren, maar in dit geval hadden we echt zoiets wat zouden we haar graag een bakje water geven. Maar wildlife mag je nou eenmaal niet benaderen, dus we rijden maar gauw door.

Tomtom zegt over 133 km rechts af, als we een heel recht stuk voor ons hebben gaat Gerda dan eindelijk ook een stukje rijden. Het is een beetje onwennig maar voor de eerste keer is ze wel geslaagd. Daarna neem ik het stuur weer over en is het kilometers trappen naar onze camping, nog wel een paar pittige bulten gehad maar de omgeving kleurt gelukkig weer groen en we zien vanaf nu ook weer de besneeuwde bergtoppen. Om 17:30 uur komen we op de camping aan in Mammoth Lakes, mooie grote camping. Het koelt hier gelukkig af, dus vandaag heerlijk zonder lawaai van de airco. Als we even een tijdje zitten doen we zelfs de ramen dicht brr word koud hier, maar eerlijk idee om straks lekker onder het dekbed te kunnen kruipen.

Camping: Mammoth mountain RV park 2667 Main St Mammoth Lakes, CA 93546 Verenigde Staten

Gereden: 620 km.

Route in Maps

Dinsdag 14 Juni 2016

Oh wat was het koud vanmorgen… Brr eerst even lekker rustig aan gedaan, nog wat geinternet vuile water geloosd en schoon water gevuld want we gaan naar Yosemite en daar staan we weer in het bos. We nemen eerst de Senic route van Mammoth Lake in de hoop nog wat beren te zien want ze zouden erg actief zijn. Helaas niks gezien maar mooie route, hierna ook de senic route van June Lake schitterende uitzichten over verschillende meren. Hierna rijden we naar Lee vining voor Mono lake en zijn Tufas, nou dat viel tegen aan de kant van het Visitor Centre wandelpaden waren afgesloten. Maar besloten om een stukje terug te rijden naar de South Tufas nou zeker geen spijt gehad. Hier zijn ze veel mooier, en is een mooi wandelpad aangelegd en heel veel info. Dus dat was zeker de moeite waard om voor terug te rijden. Bodie (ghosttown) slaan we over, dit voornamelijk omdat het een onverharde weg erna toe is. En dit met de camper officieel niet mag. Nu weten dat velen het wel doen maar wij kiezen ervoor om de tank weer vol te gooien ( was een hoofdprijs de keer 3.79 per gallon) en de Tioga Pass op te rijden.

Verschillende keren gestopt maar oef wat een wind en wat was die nog koud, als we bovenaan net na de ingang weer even stoppen zien we dat de chips zakken op knappen staan. Dit komt omdat we gestegen zijn naar een hoogte van 9,943 ft. / 3,031 m nu dat hele eind weer zakken om in de Valley uit te komen. Eenmaal beneden werden we gek van de drukte, hoe moet het hier wel niet in het hoogseizoen zijn? Het was gewoon file rijden, we wilden naar Yosemite lodge om daar vast de kaartjes voor de bus van morgen te halen. Maar gewoon nergens meer een parkeerplaats. We rijden maar snel naar Wawona nouja snel dat werd hem dus niet gewoon aansluiten en omdat alles 1 richting is, moet je weer helemaal rond rijden voordat je weer de afslag naar Wawona kreeg. Ik was er even helemaal klaar mee, en stop dan ook bij geen enkel uitzichtpunt meer. Goed 15:00 uur staan we op de camping mooi plekje aan de rivier. Stoeltjes naar buiten en heerlijk in het zonnetje, soms kwamen mensen de rivier af dobberen op een rubbere band maar ik had het water gevoeld en het was me veelste koud. We eten nog wel buiten maar daarna begint het toch weer behoorlijk af te koelen, niet fijn als je lekker lang buiten wilt zitten (amerikanen doen het wel, winterjas aan muts op handschoenen aan) maar dat gaat ons te ver. Maar dit is weer ideaal weer om fatsoenlijk te kunnen slapen. Want aangezien we hier geen stroom hebben hebben we ook geen airco. Wij duiken er vroeg in want we moeten om 8:15 uur klaar staan in de valley voor de bus naar Observation Point.

Camping: Wawona Campground Wawona Rd California, Verenigde Staten Gps: 37.544790, -119.672405

Gereden: 235 km.

Route in Maps

Woensdag 15 Juni 2016

Yesss we did it, trots op me Ma 🙂 Panoramatrail

Om 5:00 uur loopt de wekker af, en voor het eerst deze vakantie maar even heel fijn gebruik gemaakt van het kacheltje. Want het was echt koud, wassen ontbijten om goed 6:30 op weg naar Yosemite Valley. Gelukkig was de parkeerplaats dichtbij Yosemite lodge waar we dus nog de kaartjes op moesten halen en vanwaar ook de bus vertrekt. Net voor achten waren we bij de lodge en de kaartjes in ons bezit, nog even lekker opwarmen in het zonnetje om 8:15 hoeven we pas in de lijn te gaan staan voor de bus. Als we net in de lijn staan merk ik dat ik mijn credit card niet meer heb, ding sleep ik al de hele vakantie los in de broekzak mee en nu zit hij er niet meer in. Nee ligt ook niet bij het bankje waar we even gezeten hebben uhmm binnen maar eens vragen. Ja hoor had ik hem dus gewoon op de balie laten liggen bij het betalen van de kaartjes :-p zal het vroege uur zijn geweest. Er worden 2 bussen volgeladen 1 voor de rondtour en de onze voor de hikers of te wel one way. De bus doet er 1 uur en 15 minuten over om boven bij Glacier Point te komen, en onze buschauffeuse heeft al die tijd vol gekletst. Onderweg staan er auto’s stil en jawel toch nog een beer dit jaar, helaas is er ook al gelijk een ranger bij die hem wegjaagd want deze beer zat te vreten uit de prullenbak. Zo jammer dat de mensen die dingen niet afsluiten zoals het hoort, tegenwoordig zit er overal een veiligheid klip op, maar wij hebben hem op de foto 🙂

Rond 10:00 uur zijn we op Glacier Point en genieten van het uitzicht op de valley en de watervallen. Maar nu moet het gebeuren de Panoramatrail. Rond 11 uur beginnen we eraan, eerst een wandeling van bijna 3 kilometer waarbij we een hoogte van 400 meter dalen als we aankomen bij Illilouette falls dit was nog goed te doen. Even genoten van de waterval en weer verder want nu komt er een klim we moeten weer 200 meter de hoogte in met een afstand van ruim 5 km oeps… de ene switchback na de andere leek geen eind aan te komen. Gerda had onderweg genoeg aanspraak want vele amerikanen die zeiden Great Job, of you are Awesome. En of ze mochten vragen hoe oud ze was, als ik dan zei 71 viel hun mond open. Na 2 uur sjouwen komen we dus bij Nevada Fall. We staken de waterval over om even naar de toiletten te gaan, daar zagen we ook de afdaling via Mist Trail.

Nou dat hebben we geweten, 2 km afdalen over rotsen dit was echt een genadeslag, vaak stoppen om mensen voor te laten gaan of de mensen voorrang te geven die er tegenop kwamen. En dan ook nog uitkijken dat je niet uitglijd blij dat we heelhuids bij Vernal Fall aankomen. Hier genieten we niet te lang want we keken naar beneden en nu komen de stenen trappen nog, had hier wel over gelezen maar ziet er toch beroerder uit dan gedacht eerste stuk gaat nog wel, dan zit er nog een reling maar verderop heb je traptreden a 40 – 50 cm hoog zonder reling en spiegelglad van de waterval en dan word je zelf ook nog eens zeiknat. Helemaal versleten kwamen we onderaan bij het eind, tenminste je denkt dan dat je er bent maar dan nog een heel stuk stijgen en dalen totaan de bushalte. Hier moesten we even wachten en konden toen met de shuttle mee blij dat we nog een zitplaatsje hadden, helaas na 3 haltes moesten we weer overstappen omdat alles zo vol was en de wegen stonden helemaal vast. Eindelijk rond 19:00 uur komen we dan weer bij de camper, snel andere schoenen aan en op weg naar dezelfde camping als gister oftewel weer een uur bult op bult heb nog wel de moed om even snel een foto te maken bij tunnelview omdat ik weet dat dat middags avonds moet omdat we er vanmorgen ook waren gestopt en je dan de zon vol in je lens hebt. Een eind bult op staan er auto’s stil en ja we hebben weer geluk weer een beer. Gerda heeft de moed niet meer om de camper uit te komen dus ik ga snel foto’s maken. Het is een mama beer met een baby cub blijft fantastisch zo iets te mogen zien. Als ik weer in de camper zit rij ik hem iets naar voren zodat Gerda alleen even uit hoeft te stappen want ik zeg dit moet je gewoon even zien. Daarna snel door naar de camping waar we om 20:15 uur aankomen dus sinds vanmorgen 6:30 uur kan het wel weer snel een bakkie koffie en om 21:00 uur kruipen we met veel gekreun gesteun en gestuntel het bedje in.

Donderdag 16 Juni 2016

We zijn weer rond 5:45 uur wakker oh en weer zo koud, we testen even onze spiertjes valt nog mee, we zetten even het kacheltje aan en duiken er dan weer lekker onder, om 7:45 uur gaan we er dan toch maar uit. We doen het lekker kalmaan, meeste dingen die we doen gaan gepaard met oe A 🙂 maar we hadden het allebei veel erger verwacht. Rond 9:00 uur rijden we van de camping weg, we moeten weer door de valley hier stoppen we nog even bij Bridalveil Fall. Even onze spiertjes dwingen wat te doen, het is maar 800 mtr maar wel bult op. We blijven er niet lang want je word weer zeiknat van die waterval. In de valley stoppen we nog een paar keer om wat foto’s te maken, onder andere van El captain blijft een imposante bult. Het word alweer behoorlijk druk, dus rond 11:00 uur gaan wij richting de uitgang wat voor ons toch wel een hele verademing is, Yosemite is schitterend mooi maar voor ons veelste druk. Net na de uitgang nemen we de weg naar Hetch Hetchy deze kronkelt een eindje omhoog. Staan wel borden van max 25 ft lang en 8 feet breed dus dat moet passen, als we dan 14 km hebben gereden staat daar weer een hokje ingang voor het Hetch Hetchy. Dan krijg je te horen, I dont think you gonna make it uhmm ben toch 25ft long? Ja zegt tie maar de breedte, hup collega erbij beide ramen open, centimeter erbij en ja helaas wij zijn 10feet breed. Dus 60 cm te breed en dat betekent omdraaien en weer dezelfde weg terug, balen maar het is niet anders. Dan maar lekker naar de camping, deze zit gelukkig in Groveland en dat is nog maar 50 km. Om 13:30 uur staan we op onze plek, heerlijk een tijdje in de zon gezeten en de vogels proberen te fotograferen wat niet echt gelukt is. (foto boom is een specht 🙂 ) We gaan vroeg douchen voor het geval het straks drukker word als wij spik en span rond 16:00 uur weer lekker zitten te relaxen stroomt de camping vol. We moeten de tafel even verzetten zodat we nog in het zonnetje zitten en dus nog wel lekker buiten kunnen eten, na de afwas gelijk even de camper gedweild is dat ook weer klaar. Inmiddels is het hier 22:00 uur als ik de verslagen van de vorige dagen en nu deze laatste ook post. Temperatuur begint weer flink te dalen dus zo lekker onder de wol, morgen naar San Francisco.

Camping: Yosemite Pines RV Resort 20450 Old Highway 120 Groveland, CA 95321

Gereden: 145 km.

Route in Maps

Vrijdag 17 Juni 2016

De planning was om rond 8:00 uur te vertrekken naar San Francisco maar aangezien we weer vroeg wakker waren, reden we al om 7:30 uur van de camping af. Dan denk je vandaag gewoon highway 120 te rijden deden we ook wel maar het is natuurlijk niet zoals we bij ons gewend zijn. Vanaf Groveland moesten we eerst een heel eind bult af, daarna kom je gewoon door dorpen waar je dan even gas moet minderen dorp weer uit gas er weer op. Er zitten ook gewoon zijwegen aan de highway en er kunnen ook maar zo stoplichten staan. We stoppen even bij de Walmart voor de laatste boodschappen, en gooien daarna ook ons Fordje nog maar een keer vol. Helaas word het weer er onderweg niet beter op, we rijden soms in de bewolking. Rond 12:30 uur komen we op de camping aan. We mogen eerst de camper op de plek zetten en daarna inchecken omdat we anders de ingang zouden blokkeren. We pakken gelijk onze spullen, zodat we na het inchecken gelijk door kunnen richting de stad. De vriendelijke dame aan de receptie legde alles snel uit en vertelde ook dat we de ferry niet gingen halen en de volgende ging pas om 13:30 uur en op die manier zouden we te laat bij Alcatraz zijn. Dus legde ze ons uit hoe we met de bus konden gaan, bushalte is gelukkig ook dicht in de buurt. Maar de eerste bus die kwam was niet de juiste, en omdat we eigenlijk niet langer wilde wachten de Uberapp maar eens opgestart. Ja er reed iemand 4 minuten bij ons vandaan dus aangeklikt, omdat hij niet mocht stoppen bij de bushalte kreeg ik een berichtje dat hij op de parkeerplaats stond. Binnen een half uur werden we netjes uitgezet precies voor Pier 33 voor een bedrag van $10,13.

We moeten nu helaas al wel onze windjacks aantrekken, waait behoorlijk en de bewolking hangt heel laag. Van de GoldenGate valt vanaf hier dan ook weinig te zien. Om 14:15 uur maar in de rij gaan staan, en precies om 14:40 uur varen we af naar The Rock. Met de 20 minuten ben je er, we slaan het verhaaltje van de ranger over. En lopen gelijk de bult op richting de cellen, zo laten we de hele groep van onze vaart achter ons als wij aan de audiotoer beginnen. Het word allemaal duidelijk verteld en het is ook behoorlijk indrukwekkend eigenlijk gewoon iets wat je moet doen als je in San Francisco bent. Rond 17:00 uur zijn weer aan de kade, en lopen naar Pier 39 een gezellige bedrijvigheid en winkels. Uiteraard gaan we hier wel even kijken in de chocolade winkel nou Jamin is er niks bij en dan echt alles van chocolade. We zien ook nog een snoepwinkel, oftewel een Jamin in het mega Amerikaans groot 🙂 maar we houden ons in want we gaan zo dineren bij de Mac. Uiteraard gaan we even kijken of de zeehonden er zijn, het zijn er niet zo veel maar ze liggen er wel. Hierna lopen we via Fishermans Warf richting de mac, het valt ons op dat deze hier in de US dan weer niet zo heel groot zijn. Na het eten willen we uiteraard nog even naar Lombardstreet, het is een kwartiertje lopen en dat is niet zo erg maar het gaat steil omhoog. Eenmaal boven is het toch weer iets wat je niet had willen missen, het blijft een apart straatje en uiteraard kwamen er weer genoeg mensen naar beneden rijden. Volgens mij doet iedere toerist met een huurwagen dit, ik zou het tenminste wel doen 🙂 Eigenlijk wilde we nog met de Cablecar maar we hebben het behoorlijk koud gekregen en dan ook nog in een trammetje gaan hangen hebben we eigenlijk geen zin meer in. Dus ik start de Uberapp weer op, en deze keer rijd er 1 zowat om de hoek dus kom maar op. En ja hoor komt netjes voorrijden en om 19:30 uur arriveren we weer op de camping precies op tijd voor de koffie. Buiten zitten is er niet bij, niet alleen vanwege het weer maar vooral omdat je er hier bijna geen plek voor hebt.  Het begint heel iets te spetteren, weinig van betekenis maar dat slaapt straks wel extra lekker.

Camping: Marin RV Park 2140 Redwood Hwy, Greenbrae, CA 94904, Verenigde Staten

Gereden: 285 km.

Route in Maps

Zaterdag 18 Juni 2016

Ondanks dat we weer redelijk op tijd wakker waren vandaag maar eens rustig aangedaan, staat niet zo heel veel op
het programma de laatste dagen gaan we genieten van de kustweg. De zon staat hoog aan de hemel, dus mooi de gelegenheid om nu eindelijk de Golden Gate eens op de foto te zetten. Helaas staat de zon aan de verkeerde kant, dus echt mooi kleuren doet hij nu niet maar het blijft wel bijzonder. Als we bij ieder uitzichtpunt zijn gestopt rijden we er vandaag zelf maar eens over heen. Is toch weer anders dan 2x met de Uber 🙂 We rijden even een rondje door Golden Gate park en gaan op zoek naar de Dutch Mill was even zoeken park was groter dan gedacht maar we hebben hem gevonden. Daarna gaan we de Cambrillo Highway op deze loopt helemaal van San Francisco naar Los Angeles. Mooi langs de kust op dus hier en daar even stoppen voor een mooi plaatje, ondanks dat de zon hoog aan de hemel staat is het best nog wel fris want er staat behoorlijk wat wind. Hiermee krijg je natuurlijk wel weer mooie golven het was dan ook echt druk met de surfers overal op het water. Bij Santa Cruz zijn we maar niet gestopt, alles stond in de file en daar hadden wij geen zin in. Als we net voorbij Santa Cruz ergens stoppen om een plaatje te schieten zien we onze eerste walvissen. Helaas nog wel een beetje ver weg, en altijd ben je net te laat met een foto schieten. Je ziet heel veel meeuwen, daarna water opspuiten en dan meestal de walvis zelf. Zou een perfecte timing moeten kunnen zijn, maar misschien komt dat nog.

We rijden door naar Moss Landing waar we onze camper parkeren op gelukkig een gereserveerd plekkie. Want toen wij om 13:00 uur aankomen stond er al een bordje met Camping Full. Vanaf hier konden we ze naar de haven lopen, waar we om 15:30 uur een walvistoer hadden geboekt helaas werd deze door de ruwe zee geannuleerd. Nog wel even gekeken de concurent ging wel, maar later toch maar besloten om het niet te doen met zulke wilde golven zie je natuurlijk ook niet veel. Nog wel even de zeehonden opgezocht die we vanaf onze camping al konden horen. Zin om naar de zee te lopen hadden we niet echt zin in, dan maar heerlijk van zonnetje genieten, stoeltjes naar buiten beentjes op de picknik bank dit houden wij ook wel vol 🙂

Helaas zitten we rond etenstijd wel in de schaduw en besluiten om toch maar binnen te eten, als we zitten te eten zien we nog heelveel campers de camping aandoen maar helaas voor hun ze moeten verder zoeken. Inmiddels is het 18:00 uur dus dat lijkt ons echt wel balen als je dan nog een camping moet zoeken. Het is natuurlijk wel een extra druk weekend ivm vaderdag, het valt ons hier in het zuiden ook op dat meer Amerikanen ook met Cruise Amerika campers rijden. Andere jaren, als je dan Cruise Amerika tegenkwam waren het meestal Duitsers of Nederlanders maar nu staan er meer Amerikanen om ons heen. Hollanders herken je onderweg wel als je ze tegenkomt, zitten dan als een stelletje malloten te zwaaien en denken dan ook nog dat ik terug ga zwaaien :-p

Camping: KOA Mosslanding 7905 Sandholdt Rd, Moss Landing, CA 95039, Verenigde Staten

Gereden: 185 km.

Route in Maps